Życie, interpretując słowa noblistki, to piękna historia o każdym z nas, a o jej niezwykłości paradoksalnie świadczy fakt, że mamy ograniczony wpływ na jej bieg. Najważniejsze, aby żyć godnie, szlachetnie i służyć ludziom. Inny polski poeta Zbigniew Herbert w wierszu „Dusza Pana Cogito” sugeruje, że ciało może egzystować bez duszy, ale wtedy pozbywamy się człowieczeństwa - skazujemy się na życie bez sumienia, bez uczuć, empatii i ludzkich odruchów.

Wychowując i ucząc wiele młodych pokoleń naszej szkoły, wartość człowieczeństwa torowała nam długą nauczycielską drogę. Stanowiła również priorytet w relacjach z nauczycielami, pracownikami niepedagogicznymi, rodzicami, instytucjami w czasie, kiedy pełniłyśmy zaszczytne funkcje dyrektora i wicedyrektora Szkoły Podstawowej, a później Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Udaninie. Objęłyśmy te stanowiska piętnaście lat temu po wygranym konkursie na dyrektora szkoły.

Przez te lata szkoła bardzo się zmieniła i, według naszej oceny, jest piękna i nowoczesna. Pozostawiamy ją zadbaną, ukwieconą, z wypielęgnowanym obejściem, przyjaznymi salami lekcyjnymi, wyposażoną w niezliczoną ilość pomocy dydaktycznych, w nowe sprzęty, w tablice interaktywne - już nawet wymieniane na monitory ścienne. Starałyśmy się stworzyć tak przyjazną atmosferę, aby wychowankowie czuli się jak w domu, bo przecież szkoła to nie tylko budynek, ale ludzie.

Dobro każdego ucznia stanowiło dla nas cel nadrzędny. Ważnym przedsięwzięciem na początku naszej kadencji było zapewnienie właściwego procesu edukacji dla wszystkich uczniów, dlatego realizowaliśmy pilotażowy na skalę kraju program nauki włączającej, mając na uwadze wychowywanie w duchu tolerancji i poszanowania dla drugiego człowieka. Dzięki niezliczonym projektom finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju i projektów autorskich uczniowie mogli rozwijać swoje zainteresowania i zdobywać wiedzę podczas ciekawych zajęć pozalekcyjnych. Doskonalili umiejętność posługiwania się językiem obcym na obozach językowych. Dumę przynosiły szkole liczne osiągnięcia wychowanków w konkursach, olimpiadach, zawodach sportowych oraz wyniki sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych. Cieszyły wszelkie sukcesy, a z pojawiających się porażek i trudności wyciągaliśmy wnioski, poszukując wiedzy i pomocy, aby pracować lepiej. Z wielką przyjemnością i satysfakcją gościliśmy naszych byłych absolwentów, którzy tak licznie i chętnie odwiedzali mury swojej szkoły.

W tradycję naszej szkoły wpisały się uroczyste pożegnania pracowników, udających się na zasłużoną emeryturę, które odbywały się podczas akademii zakończenia roku szkolnego. My również marzyłyśmy o takim rozstaniu, bo przecież przejście na emeryturę i piętnaście lat dyrektorowania to doniosłe wydarzenia w życiu człowieka.

Ale cóż, początek roku szkolnego to nie czas pożegnań! Tak zdecydowały władze gminne i szkolne. Odmówiono nam nawet publikacji kilku słów pożegnania na internetowej stronie szkoły. Ale my mamy nadzieję, że w natłoku przygotowań do rozpoczęcia nauki, radosnych spotkań, tworzenia planów znajdziecie czas, aby przeczytać ten list i przyjąć podziękowania i życzenia.

Dziękujemy Nauczycielom, Pracownikom niepedagogicznym, Rodzicom za współpracę, której najważniejszym celem były rozwój, dobro i bezpieczeństwo każdego wychowanka ZSP w Udaninie.

Dziękujemy Wam, kochane Dzieci i droga Młodzieży, za radość życia, inspiracje do działań, za to, że nie popadłyśmy w rutynę, a każdy dzień był wyzwaniem. Życzymy Wam nieustającej ciekawości świata, dużo wiary we własne możliwości, śmiałych marzeń oraz ciepła i wsparcia ze strony dorosłych.

Z wyrazami szacunku

ustępujące ze stanowiska:

dyrektor szkoły - Bożena Basa
wicedyrektor - Elżbieta Chmielewska

Udanin, 31 sierpnia 2022

Tekst sponsorowany