EKSTREMALNA DROGA KRZYŻOWA W MIĘKINI (zdjęcia i film)

Ekstremalna Droga Krzyżowa (EDK) to pokonanie trasy w nocy, medytowanie i zmaganie się z własnymi słabościami.

W trakcie długiej, kilkunastokilometrowej wyprawy uczestnicy w ciszy i skupieniu mają czas na refleksję i spotkanie z Bogiem. EDK to także wewnętrzna podróż, która pozwala spojrzeć w głąb siebie i uczy pokory. To wyzwanie to zgoda na trudne warunki, zmęczenie, zimno, czasem ból.

Pierwsza Ekstremalna Droga Krzyżowa w Miękini odbyła się w piątek, w nocy z 18 na 19 marca, w dniu imienin Świętego Józefa Oblubieńca NMP, którego tradycja nazwała patronem dobrej śmierci.

Przed wyruszeniem w trasę, o godz. 20.00 odbyła się okolicznościowa msza święta w kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP w Miękini, na której proboszcz nawiązał do Świętego Józefa – patrona tego dnia, pogratulował solenizantom – imiennikom, a także poruszył kwestię przemijania życia i nieuchronności przed śmiercią.

Ekstremalna Droga Krzyżowa, przy asyście Straży Leśnej i Policji wystartowała o godz. 21.00. Ta wyjątkowa droga, to wielkie przeżycie duchowe, czas przemyśleń, ale i rozważanie przy 14 stacjach Misterium Męki Pana Jezusa. Uczestnik z każdym kilometrem pokonywał swoje słabości, lęki, ból.

Stacje zorganizowano w miejscach szczególnych, takich jak Diabelska Góra 164 m n.p.m. i Szubieniczne Wzgórze (Wieża) 169 m n.p.m., gdzie wg legendy, w średniowieczu tracono przez powieszenie osoby skazane na śmierć przez sąd w Środzie Śląskiej. Dalej trasa prowadziła obok średniowiecznego grodziska „Jabłonka” w Kadłubie, groblą przez zatopiony las rezerwatu przyrody Zabór 103 m n.p.m. – to dawne polodowcowe jezioro, które przez setki lat zarastało tworząc podmokły las z grubymi pokładami torfu. Przechodząc przez te odludne i dzikie tereny mieliśmy możliwość doświadczyć jak nocą żyje las, słysząc chrząkanie dzika, odgłosy sowy, żurawia czy okrzyk ostrzegawczy łyski. To ciekawe przeżycie także dla miłośników przyrody. Trasa dalej biegła przez fragment Górek Lubiatowskich do Lubiatowa, a następnie przez Zabór Mały i Zabór Wielki do Miękini.

Po drodze minęliśmy dwa nieczynne cmentarze, poniemiecki w Kadłubie oraz niemiecko-polski w Zaborze Małym zamknięty w 1961 r., gdzie pomodliliśmy się za zmarłych tam pochowanych. Do Miękini dotarliśmy o godz. 3.00, do ostatniej stacji drogi krzyżowej. Trasa o długości 18 kilometrów przebiegła przez dwie krainy geograficzne Wysoczyznę Średzką i Pradolinę Wrocławską, na których pokonaliśmy ponad 60-metrową różnicę poziomów w terenie, w ciągu 6 godzin, a w wydarzeniu tym uczestniczyło około 90 osób.

Przygotowania trasy i propagowania idei Ekstremalnej Drogi Krzyżowej w Miękini podjęło się Duszpasterstwo Parafii Rzymskokatolickiej w Miękini wraz z ks. dr Waldemarem Kocendą na czele oraz grupa świeckich osób, m.in. panów: Andrzeja Mitkiewicza, Ryszarda Woławca, Zbigniewa Pilcha i Dawida Hajdugi, którzy wspólnie stworzyli tegoroczną trasę EDK.

Na zakończenie proboszcz Waldemar Kocenda serdecznie podziękował wszystkim uczestnikom – parafianom i gościom, a także instytucjom, które wsparły i wspomogły to przedsięwzięcie, m.in. Nadleśnictwu Miękinia ze Strażą Leśną, Starostwu Powiatowemu w Środzie Śląskiej, Powiatowej Komendzie Policji w Środzie Śląskiej, Ochotniczej Straży Pożarnej w Miękini i Urzędowi Gminy Miękinia.

Proboszcz wyraził nadzieję, że nie jest jednorazowe przedsięwzięcie, lecz jest inicjacją dla kolejnych, które będą kontynuowane w następnych latach na innych trasach wokół Miękini.

Tekst, zdjęcia i film: Zbigniew Pilch