I OD CZEGO TU ZACZĄĆ?

Bardzo trudno jest pisać o sobie i o chorobie. Niektórzy mnie znają, dla innych jestem zupełnie obcą kobietą.

Nazywam się Monika Łukaszewska. Do 2010 roku byłem zdrową dziewczyną. W sierpniu 2011 roku po dwóch tygodniach pobytu w szpitalu dostałam diagnozę SM stwardnienie rozsiane. Miałam wówczas 22 lata. Dla młodego człowieka, który ma plany na przyszłość, taka diagnoza jest szokiem!

Stwardnienie rozsiane jest chorobą przewlekłą, nieuleczalną, Przedmiotem ataku choroby jest mielina, materiał otaczający włókna nerwowe w mózgu i rdzeniu kręgowym. Mielina stanowi specyficzną izolację ułatwiającą przekazywanie impulsów nerwowych. Wielkość i głębokość uszkodzeń mieliny oraz miejsce ich występowania determinuje przebieg i objawy choroby. Wypróbowałam już wszystkie metody nowoczesnego leczenia. Ani Betaferon za 3500 zł/miesiąc ani Tysabri za 7000 zł/miesiąc nie pomagały. Została mi tylko rehabilitacja która jest bardzo droga, a to co proponuje NFZ jest niewystarczające. Dziś poruszam się za pomocą chodzika albo wózka inwalidzkiego. Po wykorzystaniu wszystkich oszczędności swoich i rodziny, mój kolega wpadł na pomysł ręcznego wysłania maili. Jest to jedyna forma na którą obecnie mnie stać.

Jeśli uważasz, że możesz mi pomóc, to przekaż nawet symboliczną złotówkę. Wszystkie środki zgromadzone na subkoncie Fundacji będą wykorzystane na moje leczenie i rehabilitacje. Wszystkim darczyńcą, ludziom dobrego serca - SZCZERZE dziękuję.

Domyślam się, że wielu oszustów podszywa się pod osoby potrzebujące, jednak postanowiłam zaryzykować i spróbować tej drogi.