MACIEK BUKSA GRA TERAZ W BARWACH ŚLĄSKA

Data publikacji: 2017-08-31 15:02:58

Przez osiem lat trenował w średzkiej drużynie Polonii. Doskonały środkowy obrońca i kapitan drużyny Juniorów Młodszych. W nowym sezonie utalentowanego piłkarza zobaczymy w drużynie WKS Śląsk, do której przeszedł wraz z czteroma kolegami z zespołu.

Choć młody, ma jasno wytyczone cele i duże doświadczenie na boisku. Kiedy zaczynał swoją przygodę z piłką nożną pod okiem trenera Sławomira Samca-Talara miał osiem lat. Dziś jest jednym z pięciu zawodników Polonii Środa Śląska, którzy zasilą szeregi drużyny WKS Śląsk. Jakie ma marzenia? Czy czuje tremę przed pierwszymi meczami rozegranymi we wrocławskiej drużynie? Na kim się wzoruje?

W ramach naszego cyklu spotkań z młodymi sportowcami, zapraszamy do rozmowy z Maćkiem Buksą.

Kiedy zaczęła się Twoja przygoda z piłką nożną?

Moja przygoda z piłką zaczęła się w 2 klasie podstawówki, kiedy poszedłem na pierwszy trening do trenera Sławomira Samca. Zawsze lubiłem bardzo grać w piłkę nożną, a do tego, żebym wybrał Polonię namówili mnie koledzy.

Czy masz ulubionego piłkarza, na którym się wzorujesz?

Moim ulubionym zagranicznym piłkarzem jest Cristiano Ronaldo, natomiast polskim - Robert Lewandowski. Wzoruję się jednak na Sergio Ramosie - kapitanie drużyny Real Madryt ze względu na pozycję, na której najczęściej gram, czyli środkowy obrońca.

Co Twoim zdaniem daje i czego uczy piłka nożna?

Na pewno uczy zawziętości i wytrwałości, bo tylko dzięki ciężkiej pracy można coś osiągnąć w tym sporcie. Uczy pokory - nie można się za bardzo “podpalać” i uważać za najlepszego, bo żeby takim się stać, trzeba włożyć w to dużo pracy. W pewnym sensie wychowuje nas też do późniejszego dorosłego życia, żebyśmy stali się kulturalnymi ludźmi, którzy przestrzegają określonych zasad i radzą sobie w różnych, również i trudnych sytuacjach. 

Ciężko pogodzić treningi i mecze z nauką i czasem prywatnym?

Do tej pory nie było to trudne. Był czas na wszystko – na treningi, naukę i wyjście z przyjaciółmi. Jak będzie teraz, trudno powiedzieć. Na pewno będzie bardziej intensywnie niż do tej pory, bo zacznie się więcej treningów, szkoła we Wrocławiu, dojazdy itp.

Poza piłką nożną masz jeszcze inne zainteresowania?

Interesuję się głównie sportem i jego różnymi dyscyplinami, np. siatkówką, piłką ręczną, lekkoatletyką oraz wieloma innymi. W wolnym czasie lubię również pograć w gry komputerowe albo oglądać, jak inni uprawiają elektronicznie dyscyplinę. Nazywa się to e-sport.

Od nowego sezonu zaczynasz grę w Śląsku Wrocław. W Polonii byłeś kapitanem drużyny. Czy miałeś wątpliwości?

Oczywiście miałem wątpliwości, czy dam sobie radę w takim klubie, jakim jest Śląsk. Zdecydowałem się jednak przejść do Wrocławia, żeby móc jeszcze lepiej się rozwijać piłkarsko. Ale nie tylko. Od września zacznę naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Szkole Mistrzostwa Sportowego przy ul. Słubickiej we Wrocławiu. Nie zdecydowałem się na internat, bo wolę dojeżdżać na zajęcia do Wrocławia. W liceum zamierzam utrzymać mój poziom wyników
w nauce z gimnazjum. Jednak wiem, że może to być trudne.

Pojechałeś ze Śląskiem na obóz, przed Wami kolejne mecze... Jak się czujesz? Czy masz tremę?

Nie ukrywam, że mały stres jest, ale taki pozytywny. To nowy etap w życiu, więc jest trochę obaw, ale mam nadzieję, że zaaklimatyzuję się w nowej drużynie
i będę grał dla Śląska. Chciałbym jeszcze bardzo podziękować mojemu byłemu już trenerowi Sławomirowi Samcowi - Talarowi za to, że szkolił mnie przez te 8 lat. Dzięki niemu mogłem rozwijać swoje umiejętności i być w tym miejscu, w którym właśnie jestem, czyli w Śląsku Wrocław. 

Czy zatem piłka to Twój sposób/pomysł na życie? Czy masz jeszcze inne plany?

Wiadomo. Bardzo chciałbym grać zawodowo w piłkę. Chciałbym, żeby to była moja praca, bo najlepsza praca to taka, w której się robi to, co się lubi najbardziej. A ja uwielbiam grać w piłkę. Ale nie jest to jedyna opcja na przyszłość. Nigdy nie wiadomo, co się w życiu wydarzy. Po szkole średniej planuję skończyć studia. Myślałem nad Akademią Wychowania Fizycznego, ale to jeszcze dużo czasu. Nie wybiegam aż tak daleko w przyszłość.

Jakie masz marzenia?

Moim marzeniem jest gra w reprezentacji Polski oraz w Lidze Mistrzów.

Czego Ci życzyć?

Czego mi życzyć? Hmm... Przede wszystkim zdrowia, żebym nie nabawił się żadnej poważnej kontuzji. Przyda się także wytrwałość w dążeniu do celu.

I tego w imieniu redakcji życzymy, trzymając kciuki za udany start we wrocławskiej drużynie.

Iza Szczygieł fot. ze zbiorów M. Buksy{jcomments on}