MIESZKANKA ŚRODY OFIARĄ OSZUSTWA "NA WNUCZKA"

- 5 marca około godz. 15:40 do Komendy Powiatowej Policji zgłosiła się jedna z mieszkanek naszego miasta i poinformowała dyżurnego, że została oszukana przez nieznanego jej mężczyznę - informuje oficer Prasowy KPP w Środzie Śl. asp. Marta Stefanowska.

Pokrzywdzona padła ofiarą oszustwa metodą na tzw. „wnuczka”. Do kobiety zadzwonił mężczyzna i poinformował ją, że jej córka miała wypadek. W celu uniknięcia konsekwencji prawnych potrzebna jest kwota 30 tysięcy złotych, żeby „załatwić” sprawę na policji. Po upływie około 30 minut do pokrzywdzonej zgłosił się mężczyzna, któremu kobieta przekazała 22 tysiące zł (ponieważ nie posiadała w domu więcej).

- Jak ustalili policjanci, tego samego dnia było jeszcze 5 prób oszukania przy wykorzystaniu tej samej legendy, tzn. „na wypadek”. W związku z tymi zdarzeniami prowadzone jest postępowanie, mające na celu wyjaśnienie wszystkich okoliczności - podkreśla asp. Stefanowska.

Średzka policja apeluje do mieszkańców powiatu, by zachowali szczególną ostrożność w kontaktach z nieznajomymi, którzy próbują przekonać ich do przekazania jakichkolwiek kwot pieniędzy.

Oszuści posługują się różnymi legendami: „na wnuczka”, „na pracownika instytucji”, czy nawet „na policjanta”. W opisanym wyżej przypadku, sprawcy przekonywali swoich rozmówców, że ich bliski miał wypadek i aby uniknąć kłopotów, muszą w krótkim czasie zgromadzić znaczną kwotę pieniędzy.

Pierwszą reakcją osoby, którą poproszono przez telefon o pieniądze na rzekome szybkie „załatwienie” sprawy i uniknięcie odpowiedzialności, jest sprawdzenie czy telefonujący jest rzeczywiście tym, za kogo się podaje. Jeśli zajdzie jakakolwiek wątpliwość, to natychmiast należy zawiadomić Policję.

Oszuści wchodzą do mieszkań pod różnymi pretekstami np. z prośbą o wodę, sprzedaż artykułów przemysłowych, podając się na osoby urzędowe np. listonosza, policjanta, pracownika ZUS-u, opieki społecznej, pogotowia ratunkowego, gazowni, zakładu energetycznego albo innych instytucji.

Szczególnym przypadkiem tego typu przestępstw jest oszustwo lub kradzież „na kolegę”,„na wnuczka”, lub „na litość”. Czynów tych dopuszczają się młodzi ludzie, którzy wcześniej rozpoznają sytuacją rodzinną i materialną ofiary.

Przy przestępstwach „na kolegę” - podają się za kolegę syna lub córki właścicieli mieszkania. Swoją pewnością siebie i informacjami, które posiadają udaje im się wprowadzić w błąd zaskoczoną osobę i wyłudzić od niej pieniądze.

Metoda "na wnuczka". Sprawcy dzwonią na telefon domowy lub komórkowy, podając się za członka rodziny np. wnuka, siostrzeńca, bratanka, kuzyna lub bliskich znajomych. Głos w telefonie jest zniekształcony i starsi ludzie często myślą, iż dzwonią faktycznie osoby z rodziny, bądź znajomi. W trakcie rozmowy oszuści proszą o pilne pożyczenie pieniędzy pod pozorem uczestnictwa w wypadku drogowym lub zakupu np. mieszkania po bardzo atrakcyjnej cenie. Podają różne powody, aby osobiście nie odebrać pieniędzy i wysyłają po nie osobę im znajomą, podając dokładny jej rysopis. Po krótkim czasie do domu ofiary przychodzi znajomy, który w imieniu rzekomego członka rodziny odbiera przygotowane pieniądze.

Przy przestępstwach „na litość” - do mieszkań pukają osoby, które proszą o coś do jedzenia lub picia twierdząc, że znajdują się w bardzo trudnej sytuacji. Starsze osoby nie zastanawiając się ani przez chwilę nad udzieleniem pomocy, przygotowują posiłek, a w tym czasie oszuści okradają mieszkanie.

Przestępstwa "na organizacje" - oszuści podając się za pracowników opieki społecznej, urzędu skarbowego, PCK, ZUS-u, gazowni, wodociągów, czy administracji wyłudzają pieniądze twierdząc, iż zostało nam przyznane: świadczenie pieniężne lub materialne, zwrot podatku, większa emerytura lub renta, w związku z czym muszą coś wypełnić. Wtedy na ogół są zapraszani do mieszkań i zaczynają obserwować domowników. Potem wyłudzają fikcyjne opłaty np. na znaczki skarbowe. Sumy te mogą być duże. Czasami jednak działanie to ma na celu wskazanie miejsca, gdzie przechowujemy pieniądze. Później złodziej prosi o podanie np. szklanki wody. Nieświadoma niczego osoba idzie do kuchni, a tymczasem gdy wraca nie ma już ani oszusta, ani pieniędzy.

Inna metoda działania „na kuferek” polega na tym, że oszust grzecznie prosi o pomoc, tłumacząc, że wydarzył się wypadek, w którym bliska osoba jest ciężko ranna. Prosi o wskazanie drogi do najbliższego szpitala, tłumacząc, że nie zna miasta i często zaprasza do samochodu, by pokazać mu drogę. W trakcie jazdy opowiada o tragedii i prosi o pożyczenie pieniędzy. W zastaw daje np. walizkę zawierającą, jak twierdzi, wartościowe przedmioty np. zegarek, biżuterię lub pieniądze w walucie krajowej lub zagranicznej. Oszust znika z pożyczonymi pieniędzmi, a walizka okazuje się pusta lub wypełniona pociętymi gazetami.

Sprawcy oszustw mogą także podawać się za funkcjonariuszy policji lub straży miejskiej, informując np. że ktoś z rodziny nie ma pieniędzy na zapłacenie mandatu lub popełnił przestępstwo albo wykroczenie. Jednocześnie sugerują, iż sprawę można załatwić polubownie omijając długą i uciążliwą drogę prowadzonego postępowania. Chęć udzielenia pomocy bliskim powoduje, że osoby starsze za „wymyśloną przysługę” są w stanie dużo zapłacić.

To tylko niektóre z sytuacji, jakie mogą się nam przytrafić. Pomysłowość i fantazja przestępców tego typu zdarzeń nie zna granic. We wszystkich wyżej opisanych przypadkach należy skontaktować się zawsze z Policją dzwoniąc na numer alarmowy 997 lub 112. Swoje uwagi i spostrzeżenia możemy zawsze przekazać dzielnicowemu.

Wobec powyższych przykładów starajmy się zawsze potwierdzać fakty przekazywane nam przez nieznajomego lub nieznajomą, którzy zapukają do naszych drzwi. Zadzwońmy osobiście na telefon komórkowy posiadany przez syna lub wnuka, aby przekonać się, czy jego znajomy mówi prawdę. Postarajmy się odroczyć w czasie przekazanie nieznanym osobom pieniędzy. Podczas rozmowy możemy też ustalić, że pieniądze przekażemy tylko i wyłącznie członkowi rodziny, który ich akurat potrzebuje. Jednak zdecydowanie najlepiej pod żadnym pozorem nie przekazywać pieniędzy osobom, których nie znamy osobiście.

Zanim otworzysz drzwi:
• Spójrz przez wizjer w drzwiach lub przez okno i sprawdź kto to.
• Jeśli nie znasz odwiedzającego – spytaj o cel jego wizyty, zapnij łańcuch zabezpieczający (jeśli zdecydujesz się na otwarcie drzwi) oraz poproś o pokazanie dowodu tożsamości lub legitymacji służbowej. Uczciwej osoby nie zrazi twoja ostrożność i nieufność. Dokumenty sprawdzaj uważnie.
• W razie wątpliwości umów się na inny termin, sprawdzając uprzednio w administracji osiedla lub odpowiedniej instytucji, czy wysłali do Twojego mieszkania swojego pracownika. Poza tym zawsze trzeba sprawdzać ich legitymacje. Te dwa punkty muszą być zawsze łączone.
• Jeżeli osoba staje się natarczywa, zadzwoń na policję lub zaalarmuj otoczenie. Postaraj się zapamiętać jak najwięcej szczegółów np. wygląd nieznajomego, numery i markę samochodu, którym ewentualnie przyjechał.

WAŻNE!!!
Nawet jeśli jesteś w domu zamykaj drzwi na klucz – złodzieje, mimo obecności domowników, wchodzą do mieszkań i kradną z przedpokojów pozostawione tam torebki, portfele, klucze itp. rzeczy.

TYLKO NASZA OSTROŻNOŚĆ, CZUJNOŚĆ I DYSTANS DO PRZEKAZYWANYCH INFORMACJI SPOWODUJĄ, IŻ NIE STANIEMY SIĘ KOLEJNĄ OFIARĄ BEZWZGLĘDNEGO OSZUSTWA!