NASZE EKOMUZEUM ZAPRASZA TURYSTÓW

Trwają przygotowania do nowego sezonu 2014 w Ekomuzeum Zaborowej Krainy.

Historyczne tło przemian, jakim w drugiej połowie XX wieku uległy muzea, wskazuje na potrzebę tworzenia nowych modeli muzeum łączących rekreację i wypoczynek z motywem poznawczym turystyki. Szczególną uwagę poświęca się ekomuzeologii – nurtowi proponującemu holistyczne podejście do ochrony dziedzictwa przyrodniczego oraz kulturowego, wykorzystującemu jednocześnie inicjatywę lokalnej społeczności.

Oddolny i demokratyczny charakter tego typu projektów oraz dążenie do uchwycenia wyjątkowości miejsca – niemożliwego do zrealizowania przez tradycyjne muzea – sprawiły, że koncepcja ekomuzeologii znajduje coraz większe rzesze zwolenników w kraju.

Działające od 2010 roku Ekomuzeum Zaborowej Krainy rozpoczęło przygotowania do nowego sezonu turystycznego w ramach projektu „Promocja tworzonego Ekomuzeum Tradycyjnego Rolnictwa w Zaborze Wielkim”. Projekt przewiduje organizację i realizację warsztatów tematycznych oraz stworzenie strony internetowej.

W ramach przygotowań do nowego sezonu dzieci i młodzież oczyściły stare urządzenia rolnicze stanowiące eksponaty wystawy dawnych maszyn rolniczych. Uporządkowano cały teren wystawowy, wykoszono i wygrabiono trawę oraz zasadzono wcześniej przygotowane sadzonki wierzby mandżurskiej (pokręconej).

Ponadto 11 maja br. uczestnicy udali się w rejon rezerwatu przyrody Zabór i Zielonych Łąk celem sprawdzenia drożność ścieżki dydaktycznej oraz stanu kładki na rzece Zdrojek. Wizja ta pokazała, że mimo częściowej "nieczytelności" szlaku w terenie i fragmentu podtopionego turyści mogą z niego bezpiecznie korzystać.

Jako ciekawostkę należy wspomnieć, że postępująca na terenie Rozlewiska Moczarek i całym obszarze Zielonych Łąk sukcesja ekologiczna w przeciągu zaledwie 10 lat zmieniła zupełnie krajobraz tego rejonu. Ekspansja trzciny, która uważana jest za niebezpieczną i szkodliwą ekologicznie ma związek z zaprzestaniem wykaszania od początku lat 90. łąk turzycowych.

Zjawisko to objawia się przestrzennym rozwojem jednogatunkowych szuwarów trzcinowych jak i wkraczaniem trzciny w zbiorowiska szuwarów turzycowych oraz zarastaniem płycizn z otwartym lustrem wody.

Tekst i zdjęcia
Zbigniew Pilch