TUŻ PO PROJEKCJI "AmbaSSady" W ŚREDZKIM KINIE NASZE "3 PYTANIA" DO JULIUSZA MACHULSKIEGO (Z cyklu: Gwiazdy w Rolandzie)

Co by było, gdyby Hitler nie rozpętał II wojny światowej? Nadal mielibyśmy Wilno, Lwów, a nasza piękna nie zniszczona przez Powstanie Warszawskie stolica nie miałaby w swym krajobrazie Pałacu Kultury... W nowej komedii "AmbaSSada" Juliusz Machulski przekonuje, że czas zacząć się śmiać z tego, co w naszej historii straszne.

- Podróże w czasie to Pana specjalność. W "Seksmisji" przeniósł Pan bohaterów do przyszłości, do roku 2044. W "Ile waży Koń Trojański?" zabrał ich do przeszłości, w lata 80. XX wieku. Skąd pomysł żeby cofnąć się do września 1939 roku?
Pomysł podsunęło mi życie. Kiedy przeprowadziłem się z Mokotowa do Śródmieścia, nagle się okazało, że w miejscu gdzie jest nasz dom była przed wojną ambasada Niemiec, potem III Rzeszy, która we wrześniu 1939 roku została zbombardowana przez Luftwaffe, niechcący oczywiście. I to mi dało pomysł na film.

- "AmbaSSada", z Robertem Więckiewiczem w roli Hitlera i Adamem Darskim w roli Ribbentropa, to komedia. Woli Pan spoglądać na historię Polski z humorem i ironią, oczyma Gombrowicza i Mrożka?
Zdecydowanie! I uważam, że Gombrowicz jest za mało obecny w naszym życiu. Wciąż jeszcze za dużo mamy Sienkiewicza. Jest on oczywiście potrzeby, ale w szkole podstawowej, potem czas na Gombrowicza. My za dużą wagę przywiązujemy do martyrologii, uważamy się za naród wybrany, skrzywdzony bardziej niż inne. Może i jesteśmy bardzo doświadczonym narodem, ale nie możemy bez przerwy o tym mówić. Po latach trzeba iść do przodu. Jesteśmy w Europie, tak dobrej koniunktury dawno nie mieliśmy. Czas zacząć się śmiać z pewnych rzeczy, które do niedawna jeszcze były może straszne, ale teraz są śmieszne.

- A co z poważnym filmem o Powstaniu Warszawskim, który chciał Pan kiedyś zrealizować?
Ten serio projekt nadal istnieje. Nie będę tam producentem, tylko reżyserem. To fresk o Warszawie, gdzie bohaterem jest Warszawa powstańcza. Film wieloobsadowy. Nie wyobrażam sobie filmu o Powstaniu Warszawskim, gdzie na pierwszym planie są perypetie bohaterów, którzy się kochają w jednej łączniczce. To Powstanie powinno być na pierwszym planie, a w tle zakochania się i inne perypetie.

- Chętnie wraca Pan do tych samych aktorów i tematów. Nie myślał Pan kiedyś, żeby nakręcić "Seksmisję" nr 2?
Myślałem, nawet napisałem scenariusz, ale potem wydało mi się, że nie da się wejść dwa razy do tej samej wody. A jakby mi nie wyszło, to bym sobie troszeczkę zepsuł "Seksmisję" nr 1. Dobrze jest jak jest, lepiej wymyślić coś nowego niż odcinać kupony od tego, co się kiedyś zrobiło.

- Ale od "Vabanku" i "Killera" Pan odcinał kupony?
Odcinałem, ale szybko. To trzeba robić raz, dwa - zaraz po sukcesie pierwszej części. A po latach? "Ojciec chrzestny III"? Wolałbym, żeby Coppola tego nie zrobił.

- Nad czym Pan teraz pracuje?
Piszę sztukę do teatru, stawiam kroki jako dramaturg, na wypadek gdyby się skończyły możliwości filmowe.

Rozmawiała Ewa Jaśkiewicz

Fot. Akpa

Wywiad ten zapoczątkował nasz stały cykl "Gwiazdy w Rolandzie".

Wkrótce newsy z życia gwiazd i wywiady z najsławniejszymi Polakami,

a także mnóstwo zdjęć. Polecamy!

{phocagallery view=category|categoryid=127|
imageid=0|limitstart=0|limitcount=0|
fontcolor=#B88A00|bgcolor=#C0C0C0|bgcolorhover=#FF2400|imagebgcolor=#FFD24D|
bordercolor=#B88A00|bordercolorhover=#86B300|
detail=0|displayname=1|displaydetail=1|displaydownload=0|float=left}