UMRZEĆ, UMORZYĆ, ZAPOMNIEĆ... TRAGEDIE ŚREDZIAN

Ostatnie miesiące ubiegłego roku przyniosły niektórym nieszczęście. Tragicznym dniem okazał się m.in. piątek 6 listopada...

W fachowej literaturze

mówi się o tzw. tendencjach samobójczych związanych z zespołem depresyjnym. Nie wchodząc w szczegółową analizę jego elementów wystarczy wymienić tylko te, które sami bez fachowej wiedzy potrafimy prawidłowo ocenić. Wysoki poziom lęku, poczucie beznadziejności, sytuacji bez wyjścia, niemożność uzyskania pomocy ze strony najbliższych, poczucie winy, znacznie obniżony nastrój, to tylko niektóre z nich.

Podkreślmy jeszcze, że z danych statystycznych wynika, że samobójstwa popełniają częściej mężczyźni (2-3 razy częściej niż kobiety), dotyczy to wszystkich grup wiekowych i jest najwyraźniej zaznaczone w przedziale 24-34 lata.
W Polsce w ostatnich latach liczba samobójstw na 10 tysięcy ludności oscylowała wokół 15.

Arek

Samobójstwu sprzyja także pora roku, kiedy nasz nastrój i ogólne samopoczucie może choć wcale nie musi być obniżone. Czy tak było w przypadku Arka? Młody ów chłopak targnął się na swoje życie, choć wiele go nie przeżył. Smutną konstatacją zmieścił się w wymienionym wyżej przedziale wiekowym.

Znałem Arka osobiście, więc śmierć jego przyjąłem z ogromnym zaskoczeniem, był bowiem człowiekiem ciekawym świata, który wolał sięgać po książkę niż po flaszkę. Tydzień przed niespodziewaną tragedią rozmawialiśmy o filozofii egzystencjalnej. O tanatologii też i nic, a nic nie wskazywało u Arka na wolę i chęć zajęć praktycznych w tym temacie.

A jednak. Przecież do oznak, które mogą wskazywać na tendencje samobójcze należą pozornie abstrakcyjne rozważania o bezsensie życia czy problematyce śmierci. Cóż, kiedy refleksja na ten temat przychodzi poniewczasie...

Jacek

Jacka też znałem, ale to zupełnie inna historia. Spokojny, życzliwy i pomocny dla każdego, żył życiem rodzinnym wśród nas. Do piątku 6 listopada ubiegłego roku. Co wydarzyło się na klatce schodowej jednej ze średzkich kamienic, tego na pewno nie wiemy. Jacek miał spaść ze schodów, a obrażenia których doznał skutkowały czwartego dnia śmiercią we wrocławskim szpitalu. Co do jej przyczyny lekarze po przeprowadzonej sekcji napisali: „co mógł też spowodować upadek ze schodów prowadzących z parteru na piętro budynku (...)”. Taka możliwość nie wyklucza również innego scenariusza, choć średzka prokuratura umorzyła śledztwo w kierunku nieumyślnego spowodowania śmierci.

Rozmawiałem z najbliższymi, którzy nie są zadowoleni z wysiłków policji, której praca miała sprowadzić się na miejscu zdarzenia do zmierzenia szerokości schodów i wysokości stopnia. Rodzina kwestionuje upadek, twierdząc że Jacek leżał nieprzytomny nie przy schodach lub w ich pobliżu, ale w korytarzyku za schodami, który prowadzi na podwórze. Nie przesłuchano także sąsiadów, którzy mieli słyszeć w tym czasie awanturę na korytarzu. Cóż, zbliżał się koniec roku i 30 grudnia należało zatwierdzić postanowienie o umorzeniu śledztwa, aby w statystyce porządek był. Na swoiste kuriozum zasługuje zapisane w uzasadnieniu postanowienia zdanie następujące (pisownia oryginalna): „Na miejscu zdarzenia – upadku ze schodów z udziałem grupy dochodzeniowo śledczej przeprowadzono oględziny miejsca zdarzenia, które nie potwierdziły i nie wykluczyły, aby do śmierci denata przyczyniło się działanie osób trzecich”. Gratuluję nie tylko interpunkcji i składni, ale i trafności dokonanych spostrzeżeń śledczych.

Jest jeszcze coś, na co zwróciłem uwagę słuchając najbliższych Jacka. Jak mi powiedzieli, kiedy ojcem i bratem zajmowali się ratownicy medyczni, poprosili o latarkę będących na miejscu policjantów, gdyż na klatce schodowej nie ma światła. Policjanci odwrócili się na pięcie i odeszli do radiowozu, którym spokojnie odjechali. Ratownicy pracowali w mroku...

Patryk Medyński Fot. Wiktor Kalita

W teście wykorzystałem: Stanisław Pużyński, „Samobójstwa i zaburzenia psychiczne (zwłaszcza depresje)” w: Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny pod red. prof. Adama Bilikiewicza, Brunon Hołyst Psychologia kryminalistyczna.