W 66. ROCZNICĘ BITWY POD MONTE CASSINO (opinia czytelnika)

18 maja 1944 roku zakończyła się bitwa pod Monte Cassino. Warto z tej okazji przypomnieć generała Władysława Andersa i jego żołnierzy. Ich dzieje odzwierciedlają tragedię naszej Ojczyzny podczas II wojny światowej.

Mało kto przeszedł przez tyle piekieł, co żołnierze 2 Korpusu i ich rodziny. Wyrwani przemocą ze swych domów patrzyli bezsilni na poniewierkę i śmierć najbliższych w obozach koncentracyjnych „Archipelagu Gułag” rozciągającego się od kręgu polarnego po pustynie Azji Środkowej, od Kołymy po Workutę. Wielu miało za sobą wiezienia, przesłuchania, tortury w kazamatach NKWD. Inni zostali osadzeni w obozach jenieckich. Niepewni jutra i kuszeni przez Sowietów ofertami kolaboracji.

Mimo wszystko jednak ci ludzie nie stracili nadziei i pozostali wierni sprawie. Wieść o formowaniu polskiej armii stała się zaczynem do podjęcia nieznanej dotychczas w historii wędrówki miliona mężczyzn, kobiet i dzieci w poszukiwaniu skrawka Polski. Ludzie ci przemierzali bezkresne tereny bez dachu nad głową i żywności, bardzo często w przeciwnych kierunkach, po tysiące kilometrów, dziesiątkowani przez choroby i straszliwy głód.

Gdy wreszcie dotarli do miejsc tworzenia armii polskiej, pozostali wierni i ufni na zawsze jej dowódcy – ukochanemu generałowi Władysławowi Andersowi.

Wbrew komunistycznej propagandzie dla większości Polaków generał Anders jest wielkim Polakiem i patriotą, stał się symbolem antykomunistycznego oporu i bezkompromisowej walki o niepodległość Polski.

Woytek Kopacz
zdjęcia ze zbiorów prywatnych rodziny Macurów ze Środy Śl.

Władysław Anders (ur. 11 sierpnia 1892 w Błoniu, zm. 12 maja 1970 w Londynie) – generał broni Wojska Polskiego, Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych w latach 1944-1945.