WIZAŻYSTA JEST JAK ARTYSTA

Wizażysta jest jak artysta - uważa wielu, którzy poznali tajniki tych umiejętności. O tym, że do wykonywania takiego zawodu potrzebny jest talent mówi bohaterka naszego wywiadu. Z Kamilą Młynarczyk z Miękini, zawodową wizażystką, rozmawia Wiktor Kalita.

W.K.: - Twoja profesja wiąże się głównie z malowaniem kobiet…

K.M.: - Chciałam podkreślić, że i mężczyzn również. Jest również i takie zapotrzebowanie.

fot. Wiktor Kalita

W.K.: - Ostatni raz widzieliśmy się, kiedy przygotowywałaś modelkę do sesji zdjęciowej dla grupy uczestników zajęć fotoreporterskich prowadzonych w średzkm Domu Kultury. Ale zacznijmy naszą rozmowę od początku: skąd wzięło się zainteresowanie wizażem i na czym on szczególnie polega?

K.M.: - Tak, jak każdy zawód, i ten, po części wynika z talentu, a po części oczywiście z praktyki. Natomiast jeśli nie ma się pasji, czy też zwykłej chęci wykonywania tej profesji, wówczas trudno mówić o samej nauce, gdyż brakuje wewnętrznej potrzeby. Moje zainteresowanie makijażem pojawiło się w szkole podstawowej, dokładnie w 7 klasie, kiedy miałam 13 lat. Jako pierwsza w klasie zaczęłam robić sobie delikatny makijaż, co ogromnie nie podobało się moim nauczycielom. A przypomnę, że były to jeszcze czasy, kiedy żadna uczennica nie przychodziła do szkoły w makijażu. Na przekór temu, coraz bardziej pogłębiałam mój makijaż, także w liceum. Z moich umiejętności korzystały także koleżanki. Myśl, aby stać się profesjonalną wizażystką pojawiła się, kiedy przebywałam na urlopie macierzyńskim. Miałam wtedy dość czasu, aby tę sztukę zgłębić. Dużo na ten temat czytałam, a także praktykowałam na sobie, modelkach, swoich koleżankach. Wiele profesjonalnych publikacji i porad pochodzących od profesjonalistów, pomogły mi stworzyć to, co w chwili obecnej mogę zaprezentować. Razem z koleżanką, która również jest wizażystką, założyliśmy w Internecie stronę www.BeautyKey.pl, na której zamieściliśmy swoje prace. Znajdują się tam także wszystkie dodatkowe informacje, które są potrzebne klientkom.

fot. Rafał Czerwieniak

W.K.: - A jak ci się pracowało przed sesją zdjęciową uczestników naszych zajęć, Izą Zalejską.

K.M.: - Przede wszystkim świetne rysy twarzy. Nadto ładne, wyraziste oczy. A jeśli oczy są wyraziste, to wtedy można robić nieomal cuda z całą twarzą. Wydobyć uwypuklenie czoła, rysy żuchwy i zwęzić jej nosek. Również kości policzkowe. Była to bardzo miła współpraca, bez marudzenia. Już na początku jasno określiła, czego ode mnie oczekuje. Jeśli ktoś z góry jasno i konkretnie się określi, wówczas jest mi o wiele łatwiej stworzyć to, co konkretna klientka potrzebuje.

fot. Oliwer Cedzidło

W.K.: - A jakie w tym przypadku były jej zapotrzebowania?

K.M.: - Ciemny makijaż, rozmyte oko i wyrażenie ust. Niestety, nie mogłam zrobić jej ust czerwonych, bo miała ciemne oczy. A jeśli chodzi o ciemne oczy i ciemne usta, to nie współgra to kompletnie. Robi się wtedy kukiełka. Zasada makijażu mówi: ciemne oczy, jasne usta, ciemne usta, jasne oczy. Zrobiłam jej wyrazisty makijaż w jasnych tonacjach. Była zadowolona.

W.K.: - Czy wcześniej przygotowywałaś modelki pod sesję fotograficzną?

fot. Radosław Prześlica

K.M.: - Tak. Przygotowanie modelki musi być perfekcyjne. Wszystko musi być rozświetlone, ale nieprzesadzone. Jest to bardzo specyficzny makijaż i należy włożyć w to ogrom pracy, aby zachować naturalny wygląd modelki. Przy sesyjnym makijażu należy wszystkie kolory wzmocnić, dokonać więc nieco przerysowanego efektu. Przy blasku reflektorów i lamp makijaż taki robi się taki, jakby kobieta przy naturalnym świetle chciała gdzieś wyjść. W naszym języku nazywamy to teatralnym przerysowaniem. Kości i żuchwa muszą być zaznaczone innym fluidem. Ciemny fluid pomniejsza te części, które chcemy podkreślić. Jeśli jest mocno zaznaczony, to na zdjęciu pojawi się cień, a twarz wygląda szczuplej. Dalej – mocne krycie twarzy, aby zamaskować wszelkie niedoskonałości. Ktoś, kto patrzy na taki makijaż bezpośrednio dostrzeże warstwę pudru, ale na zdjęciu tego nie widać. Modelki muszą być bardzo swobodne i rozluźnione, gibkie i elastyczne. Muszą dostosować się do pracy fotografa. Jeśli modelka jest sztywna, kołkowata, to wówczas będzie to widać na zdjęciu. Nie jest to łatwa sztuka.

W.K.: - Dziękuję za rozmowę i przygotowanie dla potrzeb naszej sesji modelki oraz dalszego rozwoju w zawodzie wizażystki.