Z FAJECZKĄ I LASECZKĄ (opinia mieszkańca)

Na przełomie XVIII i XIX wieku rozwija się turystyka zdrowotna do wód. Droga z północy Europy prowadzi przez nasze miasto. W nim zatrzymują się na odpoczynek – nocleg, turystyczni kuracjusze.

Środa Śląska kusi mnogością wygodnych zajazdów i knajpek, w których podaje się wyśmienite regionalne jadło. Po wykwintnej kolacji goście wychodzą na wieczorną przechadzkę spacerując promenadą miejską lub korsem, jak kto woli.

W okolicznych trafikach zaopatrują się w przedni tytoń pochodzący z lokalnych plantacji, a jest ich około jednego tysiąca w okolicach miasta. Młode damy z Królewca wzorem ich idolki Georgie Sand, ekscentrycznie ubrane po męsku, spacerują po Środzie paląc cygaretki budząc powszechne zgorszenie. Te zwolenniczki spirytualizmu i mistycyzmu odkrywały w ruinach średzkiej kasztelanii romantycznej miłości.

Pod domem Napoleona wspominały kochliwych szwoleżerów gwardii, oraz o tragicznej śmierci tatarskiej księżniczki sprzed 600 lat. Odurzone winem i dymem tytoniowym przygotowywały się do kuracji „u wód”.

Już Jan Ossoliński w swoich podróżach wspomina o czystym miasteczku dobrze ufortyfikowanym. Fryderyk Skrabek – pisarz i historyk docenia porządek i wygodę lokalnych zajazdów i smak średzkiej kuchni. Natomiast Karol Kaczkowski – lekarz opowiada wszystkim, że to miasto zamieszkałe przez Ślązaków mówiących po polsku warto odwiedzić, bo piękne zabytki i ludzie życzliwi.

Co zatem ma znaczyć ta laseczka w tytule? Ten niepokaźny „instrumencik” jest na tych, co obecnie zapominają o historii Środy Śląskiej.

Woytek Kopacz