KURATORKA SKATOWANA NA ŚMIERĆ

Przed dwoma dniami doszło do tragedii, w której śmierć poniosła kurator Sądu Rejonowego w Środzie Śl. Niespełna 30-letnia kobieta została raniona siekierą, najprawdopodobniej podczas wykonywania czynności służbowych w Michałowie (gm. Środa Śl.), kiedy weszła do domu, w którym trwała libacja alkoholowa z udziałem kilku mężczyzn.

Jest to pierwszy przypadek, w którym pijani bandyci zamordowali funkcjonariusza publicznego na terenie właściwości tutejszego sądu. Tragedią tą wstrząśnięci są nie tylko pracownicy sądowi, policjanci, czy prokuratorzy, ale większość społeczeństwa. Z uwagi na dobro śledztwa nie możemy obecnie podać szczegółów. Jednak do tej bulwersującej tragedii wrócimy.

Po zabójstwie warszawskiego policjanta przez tamtejszych chłystków, a także wielu ataków na osoby czuwające na straży prawa i porządku (w tym ostatnio na funkcjonariusza Komendy Powiatowej Policji w Środzie Śląskiej, którego pobito), a także obietnic ministra Kwiatkowskiego o zaostrzeniu kar za zabójstwa czy naruszenie nietykalności cielesnej policjantów, prokuratorów i sędziów czas najwyższy, aby przejść do czynów i zmienić politykę karną.

To nie kto inny, jak noszący profesorską togę Andrzej Zoll i spółka jemu podobnych z krakowskiego podwórka akademickiego zliberalizowała znacznie sankcje karne w kodeksie z 1997 roku. Dziś politycy głośno mówią o zaostrzaniu kar. Z akcentem na „mówią”.

Liberalizacja polityki karnej przyczyniła się w wielu sprawach do pobłażania przez sądy różnej maści chuliganom, bandytom i innym kryminalistom. W zamian skazuje się osoby, które w obronie własnej odpierają zamach atakując sprawcę. Często w odruchu strachu czy silnym wzburzeniu. Rozprawy sądowe trwają wówczas latami, a ofiara musi udowadniać, że nie przekroczyła granic obrony koniecznej. Istota przepisu o obronie koniecznej co do istoty od czasów kodeksu karnego z roku 1932 nie została zmieniona. Pocieszeniem jest to, że jeżeli działający w przekroczeniu tych granic znajdował się w stanie strachu czy wzburzenia i jest to usprawiedliwione okolicznościami zamachu, sąd obligatoryjnie odstępuje od wymierzenia kary przy jednoczesnym uznaniu winy sprawcy-ofiary. Czym jest strach i silne wzburzenie trudno biegłym wyjaśniać, gdyż dla każdego człowieka i jedno i drugie jest tylko i wyłącznie odczuciem subiektywnym.

Tyle kodeks karny. Z kolei ustawa o kuratorach sądowych, zarówno zawodowych jak i społecznych, nic nie mówi o możliwości jakiejkolwiek obrony. Kurator nie może nawet posiadać broni. Może za to być poszczuty psem, obrzucony wyzwiskami, czy usłyszeć groźby pod swoim adresem. Od wtorku mamy nowy precedens. Kuratora można sponiewierać na śmierć. Dodajmy, przy pobłażliwości takich tuzów prawa karnego, jak zollów, ćwiąkalskich i innych prześwietnych karnistów szafujących tak zwaną statystyką, którą panowie ci przedkładają sobie nad ludzkie zdrowie i życie, a społeczeństwu wmawiają, że taka polityka jest correct.

Patryk Medyński