Moja fascynacja życiem i działalnością księdza Duńca

(LIST DO REDAKCJI) - Ksiądz Jan Duniec, salezjanin, przebywał w Środzie Śląskiej od 1957 do 1966 roku. Nie mam wątpliwości, że jest wiele osób w Waszym mieście, które pamiętają tego legendarnego dziś duchownego.

Historia jego życia, jest niezmiernie ciekawa. Z Jego osobą związana jest Cudowna Figura Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze.

Kiedy zbierałem materiały do książki pt.: „Radziemice w okresie II wojny światowej”, natknąłem się na imponujące materiały o ks. Janie Duńcu. Zafascynowany Jego życiem i działalnością duszpasterską i patriotyczną postawą, przerwałem pisanie wspomnianej książki, a zająłem się zbieraniem materiałów o Salezjaninie ks. Duńcu.

Jan Duniec, s. Jana i Zofii z d. Nowak, urodził się 25 lipca 1907 roku w niezamożnej rodzinie chłopskiej, w Przemęczanych (parafia Zielenice, diecezja kielecka). Zmarł 20 listopada 1968 roku, będąc proboszczem w parafii Święte, powiat Środa Śląska. Magister Prawa Kanonicznego. Urodził się w rodzinie, gdzie rodzice umieli przekazać swym dzieciom miłość do Boga, Kościoła i Ojczyzny (…).

W czasie okupacji współpracował z oddziałami Armii Krajowej na Ziemi Proszowickiej, w Radziemickiej Dolinie, przede wszystkim z Radą Opiekuńczą, niosąc pomoc duchowną i materialną ludności wysiedlonej przez hitlerowców. Jego praca konspiracyjna polegała na łączności między poszczególnymi oddziałami AK w rejonie Radziemic i Łętkowice. Do przenoszenia broni, amunicji i materiałów konspiracyjnych służyła sutanna i wiklinowy kosz o podwójnym dnie. W koszu tym przenosił żywność dla wysiedleńców i ludności biednej, a między dnami kosza materiały konspiracyjne, amunicję i granaty. Ksiądz Duniec cudem uratował życie, kiedy na rewizję przyjechało trzech esesmanów wraz z niemieckim cywilem i zdrajcą radiostacji Martyszewskim (…).

W roku 1945 ówczesny ks. Prymas Kardynał August Hlond skierował wołanie do diecezji i zakonów Polsce: „Ziemie Odzyskane na Zachodzie potrzebują duszpasterzy”. Książ Jan Duniec jest ochotnikiem. Za namową pana Celińskiego, który osiadł już w Twardogórze w 1945 roku, ksiądz Duniec 30 czerwca przyjeżdża na rowerze do Twardogóry, by zbadać warunki i możliwości pracy salezjańskiej w tej miejscowości. Po zdaniu relacji przełożonym Zgromadzenia, ks. Duniec uzyskuje pozwolenie na pozostanie w Twardogórze.

Wśród pionierów Salezjanów jest ks. Jan Duniec, który 12 lipca 1945 roku znalazł się w Twardogórze, woj. wrocławskim, jako pierwszy proboszcz. To ks. Duniec w Twardogórze kładzie podwaliny pod Sanktuarium Maryi Wspomożycielki Wiernych. Na Jego prośbę, ks. inspektor Adam Cieślak z Oświęcimia, przeznaczył Figurę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych do nowej placówki Salezjańskiej do kościoła w Twardogórze. Miała być dostarczona koleją wraz z transportem skrzyń, zawierających maszyny i przybory do szycia do Salezjańskiej Szkoły Krawieckiej. Cały transport jednak zaginął, oprócz jednej skrzyni, która dotarła na miejsce przeznaczenia. Była to ta najważniejsza skrzynia – skrzynia z Figurą Maryi Wspomożycielki.

Można sobie wyobrazić, jakie było zdziwienie księdza Jana Duńca i mieszkańców Twardogóry, którzy przyjechali na dworzec, aby przewieść maszyny i przybory do szycia, kiedy otworzyli drzwi wagonu a wewnątrz zobaczyli tylko jedną skrzynię. Ks. Duniec był pewny, że w skrzyni tej znajduje się  Figuga (…).

W krótkim czasie zaczyna się kult figury Maryi Wspomożycielki Wiernych. Modlitwy uwieńczone bywają raz po raz darami łask od Boga. Kiedy ks. Duniec udzielił błogosławieństwa przed obrazem Maryi Wspomożycielki Wiernych, dziecku konającemu, wróciło ono do zdrowia. Inny przykład jej cudownej mocy, to nagłe uzdrowienie dziecka, które urodziło się niewidome. Liczne łaski, jakie raczyła udzielać Maryja Wspomożycielka Wiernych, w krótkim czasie sprawiły kult figury wiernych miast i wsi. Duża ilość pielgrzymek i liczne wota je ofiarowane, są dowodem zewnętrznym historycznych faktów uzdrowień i różnych łask. Kuria Wrocławska doceniając zdolności organizacyjne ks. Jana Duńca mianuje go Dziekanem okręgu Milicza.

Działalność organizacyjna i sprawiedliwość społeczna oraz obrona praw Kościoła nie uszła uwadze ówczesnych władz świeckich w Twardogórze. Jego osoba spotyka się z gwałtownością ataków, a nawet zamachów na Jego życie. Z wielkim bólem musi opuścić Sanktuarium Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze (…).

Cudowne uzdrowienia miały już miejsce w pierwszym roku po umieszczeniu Figury Wspomożycielki Wiernych w ołtarzu głównym przez ks. Jana Duńca. Wierni, którzy pragnęli w sposób niezwykły podziękować Bogu za otrzymane łaski od Wspomożycielki Wiernych, przynosili do Sanktuarium dziękczynne wota. Taki zwyczaj został wprowadzony przez ks. proboszcza Jana Duńca i jest on kontynuowany po dziś dzień. Wspomnieć należy, że w okresie od 1948 do 1961 roku złożonych zostało ponad 800 wot. W roku 2004 liczba ich wynosi już 1450 (…).  

 W Twardogórze

12 grudnia 2008 roku gościłem w  Bazylice  Mniejszej, Sanktuarium Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze. Do pielgrzymki tej przygotowywałem się od kilku miesięcy, a kierowała mną niebywała chęć zobaczenia cudownej Figury Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze.

Kiedy do spotkanego nieznajomego mężczyzny sprzed Sanktuarium w Twardogórze powiedziałem: „bo tu zaczyna się cała historia legendarnego księdza Jana Duńca”, wówczas on opowiadał mi, że w tym okresie, był ministrantem. Mówił, jak ksiądz bardzo był prześladowany przez UB i z tej to przyczyny w 1954 roku musiał opuścić z bólem w sercu Sanktuarium w Twardogórze, udając się do dalszej pracy duszpasterskiej w parafii Szklary Górne. Rozmówca, nie młody już wiekiem, jeszcze dziś czuł ten strach, mówiąc półszeptem aby ktoś przypadkiem nie usłyszał naszej rozmowy...

Salezjanie w Twardogórze przyjęli mnie 12 grudnia 2008 roku życzliwie i gościnie. Ksiądz mgr Andrzej Ryca, historyk i archiwista tamtejszej parafii udostępnił mi posiadane materiały dotyczące ks. Duńca. Siostra Salezjanka czyniła wszystko, aby zdjęcia robione w Sanktuarium, wyszły jak najlepsze.

Salezjanom z Twardogóry - kustoszom Bazyliki Mniejszej - jeszcze raz na ręce Wielebnego Proboszcza, ks. Ryszarda Jeleń składam podziękowanie: Szczęść Boże!

Treść zawarta w niniejszym tekście, to tylko znikome fragmenty, z bogatej biografii Salezjanina księdza Jana Duńca i Cudownej Figury Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze.

Obecnie jest dużo chętnych z parafii Radziemice, z Krakowa oraz z okolicznych parafii na pielgrzymkę do Sanktuarium Maryi Wspomożycielki Wiernych w Twardogórze. Pielgrzymka autokarowa planowana jest na 24 maja 2009 roku, kiedy to przypada główny odpust.

Bardzo proszę o udostępnienie moich danych tym osobom, które zechciałyby się ze mną skontaktować i podzielić swoimi wiadomościami na temat ks. Duńca. Jeżeli jest to możliwe to proszę o umieszczenie odpowiedniego w tym względzie anonsu w Waszej gazecie „Roland”, za co z góry dziękuję.

Za Waszym pośrednictwem zwracam się gorącą prośbą do Pana Zbyszka Dębskiego, poety, publicysty, o przesłanie: relacji, zdjęć, rękopisów, wspomnień z życia i działalności ks. Duńca. Informacji o Jego życiu duszpasterskim, osobistym i politycznym - był przecież wielkim patriotą.

Zbigniew Pałetko
Radziemice 8
32-107 Radziemice
e-mail:Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.