Tego nas w szkole nie uczyli

(OPINIA CZYTELNIKA) - To nie scenariusz filmu „Czas honoru” – to wszystko wydarzyło się naprawdę... Tekst ten poświęcam pamięci generał Elżbiety Zawadzkiej, zmarłej 10 stycznia br. w Toruniu, jedynej kobiecie wśród Cichociemnych.

Major Hieronim Dekutowski - legendarny „Zapora”, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na zachodzie, Cichociemny, dowódca partyzancki AK i WiN. Jeden z najwybitniejszych polskich oficerów i dowódców czasów walki o niepodległość.

Bohatersko bije się ochotniczo w kampanii wrześniowej 1939 r. na obszarze Galicji Wschodniej. Po wojnie obronnej przedostaje się do Francji, gdzie kończy szkołę podoficerską i rozpoczyna kurs podchorążówki w Coetquidan. W 1940 r. walczy w obronie Francji, a po klęsce Francuzów, przedostaje się do Anglii. W roku 1942 wstępuje do elitarnej jednostki komandosów „cichociemnych” - formacji specjalnej, stworzonej do działań dywersyjnych na terenie okupowanej Polski i zostaje drogą lotniczą przerzucony do kraju.

W 1944 r. obejmuje stanowisko szefa kierownictwa dywersji w Inspektoracie Rejonowym AK Lublin – Puławy. Po wkroczeniu sowietów 28 lipca rozwiązuje oddział, aby uchronić podkomendnych przed represjami. Powodem jest to, że na terenie tzw. Polski lubelskiej stacjonuje wielomilionowa Armia Czerwona, a oddziały NKWD aresztują działaczy niepodległościowych.

W sierpniu 1944 r. ponownie zbiera oddział i spieszy na pomoc powstańcom warszawskim – sowieci nie dopuszczają polskich partyzantów do walczącej Warszawy. Władza „ludowa” -  sowieckie mameluki, przeprowadza liczne aresztowania, przeciwników wywozi się na Syberię, morduje na zamku lubelskim lub innych ubeckich katowniach.

Major „Zapora” widząc bestialstwa nowej władzy przeprowadza akcje odwetowe, likwidując szczególnie gorliwych zdrajców Ojczyzny, funkcjonariuszy UB,MO,PPR i sowieckiej NKWD. Walczy do września 1945 r. Osaczony, postanawia przedrzeć się do amerykańskiej strefy okupacyjnej, w tym to czasie przeprowadza swoisty rajd z okolic Lublina do Jeleniej Góry i przekracza granicę z Czechosłowacją. Tu opuszcza go szczęście, w walce z czeską bezpieką traci ludzi, dociera do ambasady amerykańskiej w Pradze i nie otrzymuje pomocy!

Hieronim Dekutowski "Zapora" (od lewej) i Zdzisław Broński "Uskok"

Wraca do kraju, odtwarza oddział do 200 żołnierzy. Wsie, które wysługują się nowemu okupantowi tzw. „Moskwy” są pacyfikowane przez majora Dekutowskiego, a ich mieszkańcy za zdradę Ojczyzny ponoszą zasłużoną karę. W 1947 r. „Zapora” ujawnia oddział korzystając z amnestii, komuniści jednak nie dotrzymują słowa i aresztują oraz mordują tych, co się ujawnili. Major Dekutowski ponownie podejmuje decyzję przedostania się na zachód Europy.

Major Dekutowski z członkami oddziału

Akcja przerzutu jest komunistyczną mistyfikacją. Aresztowany 16 września 1947 r. w Nysie, poddany nieludzkim torturom podczas śledztwa, wyrokiem sądu komunistycznego otrzymuje, siedem wyroków śmierci! W 1949 r. podejmuje próbę ucieczki, zdradzony przez kryminalistę współwięźnia, zostaje osadzony w karcerze. Ubecy bojąc się, że major może znowu próbować ucieczki, łamią mu nogi i ręce oraz wybijają zęby. Ten trzydziestoletni polski oficer jest już tylko strzępem ludzkim.

W mokotowskim wiezieniu 7 marca 1949 r. – psychopata, Piotr Śmietankiewicz, strzałem w tył głowy morduje tego wielkiego polskiego bohatera. Komuniści bojąc się, że grób majora może być miejscem pielgrzymek, przebierają jego zwłoki w hitlerowski mundur i grzebią w nieznanym miejscu.

5 marca 2008 r. prezydent RP Lech Kaczyński, jako pierwszy odznacza majora Hieronima Dekutowskiego „Zaporę” i jego żołnierzy orderami Odrodzenia Polski i oficjalnie uznaje Go za Bohatera Narodowego.