Skomentuj 
Pani Janina Wyszyńska, była mieszkanka Środy Śląskiej, nauczyciel i wychowawca, a także kierownik internatu LO przy ul. Legnickiej podjęła współpracę ze służbą bezpieczeństwa, będąc całkowicie utwierdzona w ideologii i światopoglądzie socjalistycznym.
Świadczą o tym liczne, bo pisane przez nią, w odstępie kilku dni, listy do I zastępcy Służby Bezpieczeństwa Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej we Wrocławiu, pułkownika Teodora Kukuły.
Większość z napisanych przez nią listów ukazuje, oczywiście w sposób subiektywny, środowisko nauczycielskie i oświatowe na terenie powiatu Środa Śląska. Epistolograficzna twórczość pani Wyszyńskiej to ponad 200 listów datowanych od roku 1960 do roku 1975. Ich lektura dość dobrze odzwierciedla stosunki polityczne i koleżeńskie, jakie panowały w latach 60. w łonie Komitetu Miejsko-Gminnego PZPR oraz Komitetu Powiatowego w Środzie Śląskiej. Autorka nie szczędzi słów, nazywając elitę miejsko gminnej a partyjnej władzy „kliką kumoterską” oraz osobami, którzy załatwiają swoje partykularne interesy. Nie zabrakło w listach pisanych do „Szanownego Obywatela Pułkownika” takich wątków, jak sprzedaż świadectw maturalnych przez ówczesnego dyrektora Liceum Ogólnokształcącego, łapówkarstwa, pisania prac magisterskich, popełniania plagiatów itp. „przewinień” miejscowej władzy, które przez władzę zwierzchnią były nie tylko tolerowane, ale nawet chronione przed odpowiedzialnością karną.
Już wkrótce nakładem naszego wydawnictwa ukaże się książka, zawierająca wszystkie listy pani Janiny Wyszyńskiej, adresowane do pułkownika Kukuły. Przed podjęciem decyzji opublikowania w całości jej listów, kilkakrotnie przeczytaliśmy je wszystkie, doszukując się motywów owej osobliwej konfidencji. Zrozumieliśmy, że pani Wyszyńska pisała do SB, będąc głęboko przekonaną do systemu socjalistycznego, co zresztą w niejednym liście osobiście podkreśla. Niektóre sformułowania śmiało można porównywać do credo wiary, które katolicy wyznają w liturgii Kościoła katolickiego. Materiał ten okazał się zdumiewający nie tylko dla nas, ale także dla naukowców z Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu. A oto jeden z licznych listów, datowany na 10 września 1968 roku. (Zachowujemy, jak zawsze pisownię oryginalną).
Do P. Pułkownika od spraw Bezpieczeństwa we Wrocławiu
Obowiązki szkolne opóźniły moje pismo. Uczę w 9 klasie i plany lekcyjne za 1 okres muszą być zrobione do 10 bm.
W ostatnich dniach sierpnia odbyła się narada czy też egzekutywa w KW PZPR (Komitecie Wojewódzkim PZPR – dop. PM) we Wrocławiu w związku z przeanalizowaniem problemów V Zjazdu (Zjazd delegatów partii PZPR odbył się w Warszawie w dniach 11 - 16 listopada 1968 roku – dop. PM.). Na pewno ustalono listę kandydatów mających uczestniczyć na Zjeździe. Kilka dni przed tym wydano mi dobrą opinię,. Natomiast po 30 VIII szybko sformowano opinię negatywną dotyczącą mojej osoby. Chcą zrobić ze, mnie plotkarę a nawet oszczercę, aby obalić motywy podane o zachowaniu się żony Majdańskiego. Mam wrażenie, że Majdański ma wiele wpływowych przyjaciół, ponadto widuje go ktoś z Warszawy i stąd ta silna walka. Trzeba mu przyznać, że jest to człowiek wybitnie zdolny i pracowity o miłej, ujmującej powierzchowności. W związku z jego porażką polityczną mogą wykorzystać przeciw mnie następujące motywy:
1) Obrazę Świerczyńskiego (ówczesny dyrektor LO w Środzie Śl. – dop. PM) według ich kategorycznego myślenia. Z tym człowiekiem jestem w konflikcie od 10 lat. Dotyczy to wyłącznie walki o praworządność, z czym dyr. Świerczyński był w sprzeczności. Zaangażował mnie w swoje nieczyste sprawy w roku 1959, wówczas uczyłam w jego szkole i prowadziłam internat.
Znajdowała się tam kasa ogniotrwała PRN (Powiatowej Rady Narodowej – dop. PM), którą Świerczyński sprzedał jako niczyją do 11 liceum we Wrocławiu, a rachunek był wystawiony za naprawę dziury, której tam nigdy nie było. Kiedy upomniano się o nią, zrzucono winę na mnie, że ja ją oddałam na złom. Zwrócił się do mnie dyrektor Świerczyński, abym to potwierdziła na Milicji w czasie dochodzenia. Nie poszłam na ten kompromis i od tego czasu rozpoczęła się walka. Sprawę w prokuraturze umorzono, mnie zwolniono od szkodliwości społecznej, ponieważ Świerczyński miał na tyle czelności, że żądał abym była ukaraną. Uratował mnie identyczny list, który załanczam Panu. Ponadto miałam klucze w swoim posiadaniu i znałam tę kasę. W okresie 10 lat nastąpiły zmiany we Wrocławiu i 11 liceum przeniosło się z ul. Krajewskiego do większego budynku. Wykorzystano sytuację i okoliczność włamania się złodziei, którzy ukradli małą kasetkę i wówczas, wg relacji byłego woźnego Podkajskiego, naruszono kasę od spodu. Do czego to było potrzebne? W zeszłym roku, w lipcu odnowiono sprawę kasy bez rozgłosu. Klika kumoterska Świerczyńskiego za zgodą Komitetu znalazła 2 świadków, którzy zeznali u prokuratora, że kasa miała dziurę. Świerczyński chciał się tym zrehabilitować przed swoimi władzami ze Stronnictwa Demokratycznego. Marzył od dawna o odznaczeniu Budowniczego Państwa Polskiego, a sprawa jego nieuczciwości była znana i widocznie miał z tej przyczyny przeszkody. Obecnie to oświadczenie może być wykorzystane, by zrehabilitować Majdańskich.
Aby jednak zrobić satysfakcję Świerczyńskiemu, z którym Komitet miał silne powiązania innej natury, jak wykształcenie swoje i żony, nałożono na mnie 6 lat kary partyjnej za obrazę Świerczyńskiego. Świerczyński jest znany na terenie powiatu jako łapówkarz. O tym świadczyły afisze rozlepione po mieście 2 lata temu, a także wypowiadanie się ludzi, jak ob. Adamczyka, Szumilasa, Gintera i innych, którzy szykowali się zdemaskować jego publicznie. Przeszkodzili temu dr Welc dyr. Szpitala (który miał w tym kierunku dochodzenie) razem z Majdańskim, serdecznym swoim przyjacielem. Te wszystkie niepowodzenia Świerczyńskiego obecnie skłaniają go, aby mnie obciążyć. Ogromnie zgorszoną byłam interwencją Majdańskiego w tak niskich sprawach. Chyba od człowieka na takim poziomie i utalentowanym wymagać można przestrzegania praworządności. A zachowanie się żony Majdańskiego? Nielegalne handle owocami sprowadzanymi z rzeszowszczyzny, pożyczanie pieniędzy na 10%, wulgarny język, bogaty w soczyste epitety nie dawały gwarancji na stanowisko żony wiceministra, jaka to kariera otwierała się przed Majdańskim. . Oświadczył mi o tym denat (nazwisko nieczytelne – dop. PM), dawny sąsiad, że ktoś przeszkadza w karierze politycznej. Zamilczałam wówczas o tym, co mi opowiadała dawna pracownica z PGR p. Babiarz – ale zwróciłam uwagę na zachowanie się p. Majdańskiej. Przyznano mi rację. Powiedziałam wówczas w ten sposób: „kobiety powinny być solidarne, ale w tym wypadku Majdański byłby usprawiedliwiony, gdyby rozwiedli się z żoną”. Taka żona kompromituje męża. Ale czy mógł to wówczas uczynić wobec szantażu z jej strony? Obecnie mogło się wiele zmienić. Nie pracuje zawodowo – mogła zająć się pracą a tym samym przestać być niebezpieczna dla męża.
W związku z Majdańskim miałam zamierzony werdykt w Kuratorium za odczyt pedagogiczny. Kiedy poszedł powtórnie do oceny, zainteresował się kto był inicjatorem tego. Okazało się, że MO w Środzie Śl. a właściwie Witek (szef SB w Środzie Śl. – dop. PM). Cóż z tego, kiedy po fakcie. Jak mi powiedział na konferencji specjalistycznej kier. Sidorski, że ocena była za niska na poziomie mego odczytu a to z przyczyny złej opinii społecznej. Opiniodawcą był inspektor Bogucki, również przyjaciel Majdańskiego, jak również kuratorzy: Jakubowski i (nazwisko nieczytelne). Ponieważ dał mi do wglądu pokwitowanie dyr. O.O.M. (Okręgowy Ośrodek Metodyczny – dop. PM) z Kuratorium p. Sienkiewicz musiał popaść w niełaskę i dlatego zwolniono go 31 VIII ze stanowiska kierownika Okręgowego Ośrodka Metodycznego. Wydał mi również oświadczenie , że w swoim czasie chciałam ten odczyt wycofać, ponieważ mgr Kiernicki na którego wykładach opierałam się nie opublikował swojej pracy. Obecnie ta sprawa już nieaktualna, ponieważ praca jego będzie w sprzedaży w styczniu. Mogę mu jeszcze 3-cią rzecz zarzucić, że pożyczałam stroje na żakinadę a w odczycie pedagogicznym nie załączyłam tego. Były stroje mieszczańskie (częściowo szyte same), regionalne i do „Pana Tadeusza” pożyczyło się u nas tylko 20 stroi z okresu walk powstańczych, wzorując się na pocztówkach „Wojsko Polskie w Tysiącleciu”.
Na zakończenie podkreślam, jeśli walczyłam ze Świerczyńskim to tylko o praworządność i przeciw przekupstwa. Uważam, że w ustroju socjalistycznym nie potrzeba zdobywać kapitału nieuczciwą drogą, lecz walczyć z serca ludzkiego, ponieważ socjalizm to synonim humanizmu. Jest to najlepsza gwarancja bezpieczeństwa w czasie pokoju czy też wojny. Doświadczyłam to osobiście.
Z głębokim szacunkiem
Janina Wyszyńska
P.S.
W związku z włączeniem mnie w nurt partyjny mogą mi przeszkadzać i psuć opinię przez KC SD (Stronnictwo Demokratyczne było jednym z członków Frontu Jedności Narodu. Popierało politykę PZPR, w zamian za namiastkę spokoju w środowiskach rzemieślniczych, kupieckich i inteligenckich – dop. PM). Motywując obronę Świerczyńskiego, oczywiście bez pokrycia.
Patryk Medyński
Wiktor Kalita
(Zachowano oryginalną pisownię listu)
