Skomentuj
To było dobre dziecko, uczynne i religijne, jego śmierć jest dla nas tragedią nie do opisania... - mówią Bożena i Czesław Warzychowie z Lipnicy, których syn, 21-letni Łukasz uległ 24 sierpnia 2006 roku śmiertelnemu wypadkowi w pobliskiej fabryce styropianu „Styroven” w Szczepanowie koło Środy Śląskiej.
- W tym dniu syn, jak zwykle pożegnał się z nami słowami: „zostańcie z Bogiem”, wsiadł na rower i pojechał do pracy. Była godzina 13.40. Nie pamiętam dokładnie po jakim czasie, ktoś zadzwonił na komórkę do córki i powiedział, żeby jak najszybciej przyjechać do „Sytrovenu”. Pojechałam rowerem. Przez całą drogę modliłam się, żeby to nie było coś złego - opowiada łamiącym się głosem matka Łukasza. - Jak zajechałam na miejsce, nikt nie chciał mi powiedzieć, co się stało. Przed fabryką stała straż, policja i karetka, nikogo nie wpuszczano na halę produkcyjną. Zapytałam lekarza, co się stało? Odpowiedział: „niech się pani przygotuje na najgorsze”. Domyślałam się, że chodzi o wypadek i jeszcze raz go zapytałam czy może coś jest z jego ręką, czy z nogą? Spytałam też czy jest w szpitalu? Powiedział, że syn jest tutaj, w zakładzie. Niedowierzałam swoim myślom o najgorszym... Może nie miał mi odwagi od razu powiedzieć, że Łukasz nie żyje? Po chwili zasłabłam i ekipa karetki udzieliła mi na miejscu pomocy medycznej. Później zabrali mnie do szpitala, gdzie dostałam kroplówkę na wzmocnienie, gdyż mam chore serce. Syna od chwili śmierci nie widziałam. Nikt mnie do niego nie dopuścił.
- Zadecydowałem o zamknięciu trumny, kiedy zabierałem jego zwłoki z Zakładu Medycyny Sądowej we Wrocławiu – mówi ojciec Łukasza. – Wkręcili odpowiednie wkręty, żeby trumna nie mogła być otwierana. W dniu pogrzebu pokazałem tylko zdjęcie syna; uśmiechniętego, w okularach. Niech go pamiętają takiego, jaki był za życia. Pogrzeb odbył się kilka dni temu w Chomiąży. Pożegnało go między innymi sześcioro rodzeństwa i młodzież, która ustawiła się sznureczkiem i kładła białe róże na jego mogile. Widok ten wzruszył do łez także księdza.
- Na pogrzebie byli też obecni właściciele fabryki - mówi p. Bożena. - Podeszli do mnie i do męża, i wyrazili współczucie. Nie mamy do nich żalu. Wiemy, że od 10 lat istnienia zakładu nie było w nim podobnego wypadku. Może, jak powiedział ksiądz: „była to wola Boża”? Teraz niecierpliwie czekamy na opinię biegłego, który ma stwierdzić, co było przyczyną wypadku.
- Chcemy znać prawdę - dodaje mąż. - Bardzo krzywdzące są dla nas nieprawdziwe informacje. Łukasz był zatrudniony w „Styrovenie” przez Europejskie Centrum Pracy od 27 lipca na okres próbny, a od 1 sierpnia miał umowę na okres trzech miesięcy. Przeszedł odpowiednie przeszkolenia związane z pracą w fabryce i na maszynach, które obsługiwał.
Przyczyną śmierci Łukasza było częściowe zmiażdżenie jego ciała przez automat formujący styropian. Jak się w nim znalazł? Odpowiedzi na to i inne pytania szukają: policja, prokuratura i specjalna komisja, która w terminie dwóch tygodni przedstawi swoją opinię.
