Histeria Wolności

(OPINIA CZYTELNIKA) - 4 czerwca świętowano 20. rocznicę obalenia komunizmu w Polsce. Właśnie 4 czerwca 1989 r. można uznać z symboliczną datę zmiany systemu, gdyż w dniu tym Solidarność zwyciężyła w wyborach do Sejmu, co stało się początkiem późniejszych przemian politycznych i gospodarczych.

Dzień ten, dla większości radosny, dla mnie smutny, stał się pretekstem do wywołania ogólnonarodowej hucpy i histerii.

Tak zwane elity - od prawa do lewa, wycierają sobie dziś gębę frazesem wolności plując jednocześnie w twarz całym pokoleniom powojennej Polski. Z pychy, nienawiści i głupoty, tańcząc na grobie PRL w jednym dniu cała Polska podążając za wodzirejami politycznymi, niemal jednomyślnie wrzuciła do śmietnika całe 45-lecie Polski. Jak można z czystym sumieniem, z uśmiechem na ustach mówić że „20 lat temu narodziła się wolna Polska”? To znaczy, że co? - że II wojna światowa skończyła się dopiero w 89 roku, że Polski nie było na mapach Europy, że nie mieliśmy swojego kraju, szkół, zakładów?

Spiker, który wygłaszał takie słowa widać zapomniał gdzie i kiedy się wykształcił, gdzie żył i pracował przez lata. W innej audycji, w trakcie debaty „ekspertów” pojawił się na ekranie napis: „wolność 1918 i 1989”. Tak oto współczesna, oświecona Polska rozlicza się ze swoją przeszłością. Zmiana systemu politycznego okazuje się być dzisiaj większym czynem wolnościowym, niż zwycięstwo nad faszyzmem, niż wygnanie okupanta, odzyskanie państwowości i ponowne wpisanie Polski na mapy Europy z której to Polska była wymazana od 39 do 45 roku.

Wykreślamy więc z pamięci prawdziwe odzyskanie wolności okupione krwią milionów Polaków i obłudnie składamy je na ołtarzu jarmarcznej histerii wolności. Czy to nie kpina i policzek dla milionów Polaków którzy po obu stronach – i w AK i w Ludowym Wojsku Polskim walczyli o wolności Polski, którzy szturmowali Berlin, a potem odbudowywali zrujnowany kraj, tworzyli jego podwaliny, przemysł, szkoły, szpitale, czy po prostu, zwyczajnie żyli i pracowali przez lata w POLSCE!? W Polsce powtarzam, a nie pod jakimś zaborem, jak sugerują to media, politycy i „eksperci”, którzy okłamują, że wolność mamy dopiero od 20 lat. Nazywam to kłamstwem, a być może wypadałoby nazwać inaczej – manipulacją i fałszowaniem historii na skalę masową.

Pewnie zaraz posypią się głosy świętoszków, którzy z filisterskim oburzeniem wyliczać będą ile to faktycznie wolności było w PRL, że była cenzura, polityczna zależność od Moskwy, żołnierze Radzieccy w Polsce itp. Wszystko to prawda, co jednak w niczym nie zmienia faktu, że wolność narodową uzyskano najpierw w 1918 roku, a później ponownie w 1945. Rok 1989 nie jest żadnym odzyskaniem wolności, a tylko rewolucją ustrojową.

Wszystkim, którzy podważają to, że PRL była państwem wolnym tylko dlatego, że była państwem socjalistycznym odpowiem tak: brednie; być może nie można było w PRL bezpiecznie wyjść na ulice i krzyczeć „precz z komuną!”, a dziś można krzyczeć na ulicy co się chce; w PRL za to można było poskarżyć się dyrekcji na warunki pracy, a dziś trzeba siedzieć w zakładzie cicho nawet gdy każą więcej pracować i nie wypłacają nadgodzin.

Wolność bywa więc reglamentowana – dziś może nawet bardziej niż kiedyś. Jeśli ktoś natomiast uważa, że PRL nie zasługuje na miano wolnego państwa z tego powodu, że była politycznie i gospodarczo związana z blokiem wschodnim, to należy zadać pytanie, czy dzisiejsza Polska nie jest aby bardziej uzależniona od Brukseli i Waszyngtonu niż kiedykolwiek PRL była od Moskwy. Porównanie może być bardzo bliskie, być może wypada nawet korzystniej dla PRL.

Wszak 30 lat temu nikt nie dyktował nam jaki zakład mamy zamknąć (dziś Bruksela wymusiła zamknięcie stoczni), jaką politykę celną mamy prowadzić, jakie utrzymywać podatki (VAT) gdzie budować autostrady. Dziś jednak nikt, pomimo olbrzymiego uzależnienia gospodarczego i politycznego Polski od zachodu nie podważa, że RP jest wolna. I słusznie. Wolność nie oznacza bowiem swawoli, wyłączenia i funkcjonowania na manowcach cywilizowanego świata. Niedorzecznym jest więc używanie tych samych argumentów – powiązań gospodarczych i politycznych i wyciąganie na ich podstawie sprzecznych wniosków – raz takich, że PRL nie była wolna i  drugi raz, że Polska wolna jest dopiero w obecnych warunkach, choć gospodarczo i politycznie uzależniona jest bardziej niż kiedykolwiek w przeszłości. Jeśli zaś chodzi o samą kwestię gospodarki to PRL była tysiące razy bardziej wolna od dzisiejszej Polski.

Przed 20 laty cały przemysł, banki, transport, telekomunikacja itd. były narodowe, a zadłużenie sięgało 40 mld $, dziś zostały nam tylko okruchy, bo wszystko przejęły zachodnie korporacje, przy czym dług publiczny wynosi ponad 180 mld $. Jesteśmy więc gospodarczo ubezwłasnowolnieni, ciągniemy się na pasku międzynarodowego kapitału i tańczymy tak jak nam zagrają instytucje w postaci Banku Światowego, czy Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

O tym wszystkim się dzisiaj zapomina. Zamiast tego robi się ludziom pranie mózgów i urządza się jarmarki polityczne, których zwycięzcami zostają ci, którym slogan wolności nie schodzi z gęby. Okazuje się jednak, że nie są to najczęściej ci, którzy z władzą ludową walczyli. Sloganem wolności posługują się zwykle szuje i tłuste świnie strojące się w piórka bojowników z komuną. Ci którzy faktycznie z nią walczyli, wystają zaś po zasiłek dla bezrobotnych, albo na ulicy muszą walczyć o pracę i płacę. Takie oto oblicze tejże „wolności” – prawdziwy rechot historii.