Najistotniejszym elementem decyzji był fakt, iż prowadzony przez spółkę sad stanowiły nasadzenia, które w wielu przypadkach miały kilkadziesiąt lat – niektóre ponad 40. Ich prowadzenie już od kilku lat w żaden sposób nie pokrywało kosztów i nakładów związanych z produkcją.

W przypadkach niektórych odmian były one użytkowane ponad dwukrotnie dłużej, aniżeli ich okres produkcyjny, który w zależności od odmian wynosi 18-25 lat.

Sad ten posiadał już wiele wypadów w niektórych kwaterach stanowiących ponad 50%. Był porażony chorobami i szkodnikami.

Sad ten w żaden sposób nie stanowił jak to niektórzy starają się nazywać „zielonych płuc miasta”.

Był on wręcz odwrotnością tego określenia.

Wiąże się to z tym, iż sady towarowe dla ich ochrony wymagają w sezonie wegetacyjnym co najmniej kilkanaście, a w przypadku niekorzystnych warunków pogodowych nawet do 30-tu zabiegów środkami ochrony roślin – toksycznymi pestycydami.

Zabiegi te wręcz są ustawowo wymagane w ramach tzw. „zintegrowanej ochrony sadu”.

Tak, więc prowadzenie naszego sadu w obrębie miasta przy niekorzystnym kierunku wiatrów w żaden sposób nie sprzyjało dobrostanowi mieszkańców, a nas samych szczerze martwił ten fakt.

Na dalszy taki sposób prowadzenia produkcji w obrębie miasta jako udziałowcy już nie mieliśmy zgody. Szczególnie, że na innych naszych gruntach prowadzimy produkcję ekologiczną, co niestety  jest trudne a wręcz niemożliwe przy tak dużej produkcji sadowniczej.

W tej chwili produkcja sadownicza została zaprzestana a wręcz teren ten jest odkażany a dodatkowo od tego roku przechodzi na pełną ekologię. Na tych gruntach będą prowadzone wyłącznie uprawy ekologiczne.

Należy w tym miejscu podkreślić, że uprawy zbóż szczególnie ekologicznych produkują zdecydowanie więcej tlenu, aniżeli skarłowaciałe, chore, opryskiwane szkodliwymi substancjami sady.

Innym elementem naszej decyzji o likwidacji sadu była przyjęta przez Władze Miasta przed kilku laty strategia o przeznaczeniu części tych terenów dla rozwoju strefy mieszkaniowej, a tym samym mającej na celu rozwój Miasta i Gminy. Taka decyzja Władz Miasta i Gminy jest ze wszech miar zważywszy na duże potrzeby lokalowo mieszkaniowe związane z intensywnie rozwijającą się aktywnością gospodarczą w otoczeniu miasta Środa Śląska. Nie chcąc blokować planów rozwojowych miasta spółka podjęła takie decyzje.

W planie miejscowym uchwalonym przez Gminę zaplanowane jest dla tego obszaru stworzenie nad wyraz dużego udziału terenu zieleni zorganizowanej.

Również spółka pozyskując inwestorów dla Winnej Góry opracowała przy współudziale z Władzami Miasta własną koncepcję zagospodarowania tego terenu, która to koncepcja uwzględnia dodatkowo duży udział zieleni na inwestowanym obszarze. Spółka decydując się o wyborze inwestora kieruje się zapewnieniami z jego strony, iż koncepcja dużego obszaru zieleni będzie przez niego realizowana.

Tak więc teren ten w przyszłości, jeżeli chodzi o zazielenienie stanie się zdecydowanie korzystniejszy dla mieszkańców miasta i całego terenu aniżeli miało to miejsce dotychczas.

Również coroczną sytuacją, która miała miejsce w zlikwidowanych sadach, a stanowiła wręcz wieloletnią tradycję był coroczny eksodus całych rodzin niektórych mieszkańców gminy, którzy przez podziurawione przez nich samych siatki robili rodzinne wyprawy, aby zawłaszczać sobie plony w sadzie. Ilości te nie były symboliczne, a wręcz wg naszych szacunków stanowiły rząd wielkości kilkudziesięciu ton corocznie.

Były to „wycieczki” całych rodzin od września do końca zbiorów. Proceder ten zapewne jest znany wielu mieszkańcom. Jako, że wszystkie te zawłaszczone plony zasilały lokalne targowiska uzupełniając budżety tych rodzin tak jak dla niektórych latem stanowi zbieranie jagód, czy grzybów.

Jako spółka ponosząc nakłady na produkcję mieliśmy pełną tego świadomość, a jedynie nie chcąc konfliktować się z lokalną społecznością akceptowaliśmy taki stan rzeczy.

Mając tego wszystkiego świadomość jako udziałowcy zakazaliśmy wręcz Prezesowi Spółki chronić sad przed dzikami, które robiły szkody w sadzie, aby przypadkowo nie postrzelić kogoś z tych, którzy czynili sobie nocne „wycieczki” do sadu, co było dużym niebezpieczeństwem.

Proceder ten aczkolwiek w mało istotnym wymiarze, lecz też poniekąd przyczynił się do ostatecznej naszej decyzji.

Mamy przekonanie i chcemy wierzyć, że staraniem Władz Miasta i naszą otwartością na plany Władz Miasta w niedługim czasie Winna Góra stanie się przyjemnym miejscem do życia wielu mieszkańców i to nie tylko miasta i gminy i będzie wręcz prawdziwie zielonym obszarem miasta i miejscem rodzinnych spacerów mieszkańców.

Z poważaniem

Zarząd Agro-Sad Sp. z o.o.

z siedzibą w Środzie Śląskiej’’