“Noc Kupały” rozpoczęła się od krótkiego wykładu, w trakcie którego adiunkt muzealny Anna Celuch wyjaśniła pochodzenie tej nazwy i przybliżyła tradycje nocy świętojańskiej. Opowiedziała o istotnej roli wody i ognia w ludowych obrzędach, a także o mitycznym kwiecie paproci. Aby łatwiej przyswoić dużą ilość wiedzy, w trakcie wykładu miały miejsce przerywniki muzyczne. Klimatyczne piosenki prezentowała Ania Staranowicz z Wrocławia.

Dużym zainteresowaniem cieszyły się tematyczne warsztaty z plecenia wianków. Kwiaty do nich dobrane były nieprzypadkowo - postawiono na te, które pojawiały się w tradycyjnych ozdobach świętojańskich, m.in. bylicę, dziurawca czy lubczyk. Następnie nadszedł czas na wróżby. Panny stawały tyłem do drzewa i trzykrotnie rzucały wiankiem za siebie. Jeżeli za pierwszym razem zawisł na gałęziach znaczyło to, że wyjdą za mąż w ciągu roku, jeśli za drugim - w ciągu dwóch lat i analogicznie za trzecim - w ciągu trzech lat. Natomiast jeżeli kobieta nie trafiła w drzewko miałoby to oznaczać, że zostanie starą panną. W przypadku osób zamężnych zmieniały się jedynie intencje rzutu.

Jak zawsze na wydarzeniach organizowanych przez muzeum nie zabrakło pysznego poczęstunku. Tym razem na stołach pojawiły się tradycyjne podpłomyki z domowymi dżemami, twarożkiem i miodem, a także ciasto drożdżowe z rabarbarem i różyczki z ciasta francuskiego. Do picia przygotowano kwas chlebowy i kompot z rabarbaru.

Powiat Średzki - RFP