Ostatni mecz rundy jesiennej. Czy wiosna będzie należała do Polonii?

Początek meczu to całkiem przyzwoita piłka, średzianie rozpoczęli wysoko i co chwilę wpadali w pole karne Baryczy. I tu pojawia się pierwszy element przegranej NIESKTECZNOŚĆ. W pierwszych 45 minutach Polonia miała kilka, jeżeli nie kilkanaście sytuacji, z których powinna paść bramka.  Z każdą kolejną straconą sytuacją na objęcie prowadzenia rosła frustracja w zawodnikach Polonii. Za to goście bez wyraźnej przewagi strzelają w 21 minucie na 0-1 i to z drugiej sytuacji podbramkowej. NERWOWOŚĆ to drugi element składowy na wynik końcowy, który wpłynął na trzeci składnik, NIEDOKŁADNOŚĆ.

Te 3 składowe rozbiły zespół ze Środy Śląskiej od środka, jedyne co ratowało go przed porażką totalną, to gra w odbiorze i w kontrze. Ilość odbiorów i wyprowadzanych z nich akcji, to bardzo mocne oręże w zespole Krzysztofa Tabaka. W 2-3 podania Poloniści znajdowali się z piłką na 16 metrze boiska, co z tego jak zazwyczaj kluczowe podanie lub strzał były nie dokładne i bez pomysłu. Druga bramka Barczy padła w 41 minucie, do szatni Polonia wróciła z nosami przy ziemi. Gwizdek i rozpoczynamy drugą połowę, średzianie w nieco innym składzie… 46’ i 0-3. Tym samym zespół z Sułowa ustalił końcowy wynik spotkania.

To nie był porywający mecz w ich wykonaniu, ale solidna gra o 3 pkt. W końcówce meczu sędzia podyktował rzut karny dla Polonii, niestety bramkarz wyczuwa intencje Patryka Kowalskiego i gola nie ma. Ten karny był też chyba takim podsumowaniem strzałów na bramkę Baryczy. Zawsze czegoś zabrakło do pełni szczęścia.

Polonia nadal w odbudowie, dzisiejszy występ to nie była forma ze spotkań na 5 z tyłu. Zarówno akcje z kontry, jak i atak pozycyjny nie wyglądał źle. Brak komunikacji i frustracja rozbiły dzisiejszą drużynę. Chcą wygrać, tego im nie odmówię, moim zdaniem chcą za bardzo, co przy budowie formy zespołu po słabym okresie, wypala go od środka. Cieszy pewna gra w odbiorze i pomysł na grę, są podstawy do dalszej odbudowy drużyny.

Przed nami przerwa zimowa i 3 miesiące na rozwiązanie problemu z mentalem. Bo tu widzę największy problem Polonii i życzę drużynie jak najszybszego uporania się z nim. Paradoksalnie ich mecze są świetnym widowiskiem, nawet kiedy przegrywają. Mają charakter, nie widać po nich przygasania, raczej konsekwencje i parcie na odrabianie strat. Nie ma kalkulacji, cios za cios i jeżeli poprawią to co dziś doprowadziło do klęski, to śmiem twierdzić, że wiosna będzie należała do Polonii.

Dzisiejszy mecz był ostatnim z Krzysztofem Tabakiem na stanowisku trenera. Od siebie tylko dodam, że rozstanie się trenera z klubem, może być rozstaniem z klasą. Kiedy obie strony dochodzą do wniosku, że potrzebne są zmiany, bez obrzucania się winami. Tu też chciałbym podziękować Krzysztofowi za współpracę. Życzę Ci sukcesów, mam nadzieje na spotkanie niebawem na murawie, tak pozytywni ludzie nie mogą odchodzić z piłki. Do zobaczenia!

Do zobaczenia na wiosnę! Mam nadzieję, że spotkamy się przy pełnych trybunach.

Paweł Lipnicki / fot. wime.net.pl